ពិធីក្រាលគ្រងកឋិន
ក្នុងទីនេះ នឹងរៀបរៀងបាលីសម្រាប់វេរកឋិន ព្រមទាំងកិច្ចផ្សេង ៗ មានពិធីក្រាលគ្រងកឋិនជាដើម ទុកជាបែបក្នុងបុណ្យកឋិនទាន ។
បាលីវេរកឋិនទានដល់ព្រះសង្ឃ
១. ឥមំ ទុស្សំ កឋិនចីវរំ សង្ឃស្ស ទេម ។ ទុតិយម្បិ, តតិយម្បិ ។
ប្រែថា “(បពិត្រព្រះគម្ដែងសង្ឃដ៏ចំរើនអើយ) យើងខ្ញុំទាំងឡាយសូមវេរនូវសំពត់នេះ ជាសំពត់កឋិនចីវរ ប្រគេនចំពោះព្រះសង្ឃ ។ អស់វារៈពីរដងផង, អស់វារៈបីដងផង” ។
ឬនឹងវេរដោយបាលីផ្សេងទៀតក៏បាន ដូចមានខាងក្រោមនេះ
២. មយំ ភន្តេ ឥមំ វត្ថំ កឋិនចីវរំ សង្ឃស្ស និយ្យាទេម សាធុ ភន្តេ សង្ឃោ ឥមំ វត្ថំ កឋិនចីវរំ បដិគ្គណ្ហតុ បដិគ្គហេត្វាន ឥមិនា អត្ថរតុ ឥមា កឋិនទានបត្តិយោ សមិជ្ឈន្តុ មាតាបិតាទីនំ គុណវន្តានញ្ច អម្ហាកញ្ច ទីឃរត្តំ អត្ថាយ ហិតាយ សុខាយ ។ ទុតិយម្បិ, តតិយម្បិ ។
ប្រែថា “បពិត្រព្រះសង្ឃដ៏ចំរើន ! យើងខ្ញុំទាំងឡាយសូមវេរថ្វាយនូវសំពត់នេះ ជាកឋិនចីវរ ចំពោះព្រះសង្ឃ, បពិត្រព្រះសង្ឃដ(ចំរើន ! សូមព្រះសង្ឃទទួលយកនូវសំពត់ជាកឋិនចីវរនេះ, លុះទទួលរួចហើយ សូមនិមន្តក្រាលគ្រងដោយសំពត់កឋិនចីវរនេះ, សូមចំណែកបុណ្យនៃកឋិនទានទាំងអម្បាលនេះសម្រេច ដើម្បីសេចក្ដីចំរើន ដើម្បីជាប្រយោជន៍ ដើម្បីសេចក្ដីសុខ ដល់លោកអ្នកដ៏មានគុណទាំងឡាយ មានមាតាបិតាជាដើមផង ដល់យើងខ្ញុំទាំងឡាយផង អស់កាលជាអង្វែងទៅហោង ។ អស់វារៈពីរដងផង, អស់វារៈបីដងផង” ។
បាលីវេរគ្រឿងបរិក្ខាជាបរិវារកឋិន
៣. យេនម្ហាកំ កឋិនំ គហិតំ កឋិនានិសង្សានិ តស្សេវ ទេម ។ ទុតិយម្បិ, តតិយម្បិ ។
ប្រែថា “បពិត្រព្រះគម្ដែងសង្ឃដ៏ចំរើនអើយ ! រីកឋិននៃយើងខ្ញុំទាំងឡាយ គឺលោកម្ចាស់អង្គណា បានទទួលកាន់យកហើយ យើងខ្ញុំទាំងឡាយ សូមវេរនូវគ្រឿងបរិក្ខាជាបរិវារនៃកឋិនទាំងឡាយ ប្រគេនដល់លោកម្ចាស់អង្គនោះ ។ អស់វារៈពីរដងផង, អស់វារៈបីដងផង” ។
ក្នុងអដ្ឋកថាពន្យល់ថា យេនម្ហាកំ ។ល។ តស្សេវ ទេម ដូច្នេះ, ព្រះសង្ឃមិនជាឥស្សរៈធំលើគ្រឿងបរិក្ខារជាបរិវារកឋិននោះទេ, បើទាយកចង់ឲ្យព្រះសង្ឃជាឥស្សរៈធំលើគ្រឿងបរិក្ខារទាំងនោះ ហើយនឹងចង់បានផលានិសង្សច្រើន ត្រូវវេរដោយបាលីផ្សេងវិញ, ក្នុងទីនេះនឹងរៀបរៀងបាលីវេរគ្រឿងបរិក្ខារជាបរិវាររបស់កឋិនដល់ ព្រះសង្ឃ ទុកជាបែបថាៈ
មយំ ភន្តេ ឥមេ កឋិនបរិក្ខារេ សង្ឃស្ស និយ្យេទេម សាធុ ភន្តេ សង្ឃោ ឥមេ កឋិនបរិក្ខារេ បដិគ្គណ្ហតុ មាតាបិតាទីនំ គុណវន្តានញ្ច អម្ហាកញ្ច ទីឃរត្តំ អត្ថាយ ហិតាយ សយខាយ។ ទុតិយម្បិ, តតិយម្បិ ។
ប្រែថា “បពិត្រព្រះសង្ឃដ៏ចំរើន ! យើងខ្ញុំទាំងឡាយសូមវេរថ្វាយនូវគ្រឿងបរិក្ខារជាបរិវារកឋិន ទាំងឡាយនេះដល់ព្រះសង្ឃ, បពិត្រព្រះសង្ឃដ៏ចំរើន ! សូមព្រះសង្ឃទទួលយកនូវគ្រឿងបរិក្ខារជាបរិវារកឋិនទាំងឡាយនេះ ដើម្បីសេចក្ដីចំរើន ដើម្បីជាប្រយោជន៍ ដើម្បីសេចក្ដីសុខ ដល់លោកអ្នកដ៏មានគុណទាំងឡាយ មានមាតាបិតាជាដើមផង ដល់យើងខ្ញុំទាំងឡាយផង អស់កាលជាអង្វែងទៅហោង ។ អស់វារៈពីរដងផង, អស់វារៈបីដងផង” ។
កាលបើទាយកវេរអង្គកឋិន នឹងគ្រឿងបរិក្ខារជាបរិវារកឋិនរួចហើយ ត្រូវជំនុំសង្ឃចាត់ភិក្ខុពីររូប (គឺភិក្ខុដែលត្រូវសូត្រកឋិន) ឲ្យប្រកាសសេចក្ដីដល់ជំនុំសង្ឃ ដែលធ្លាប់ហៅថា ក្រើនកឋិន ។
ក្នុងទីនេះ នឹងរៀបរៀងជាបែបទុកតាមទម្លាប់ដែលធ្លាប់ធ្វើមក ។
ភិក្ខុចាស់ក្រើនថាៈ
ភន្តេ បពិត្រជំនុំសង្ឃដ៏ចំរើន ! រីអង្គកឋិនទាននេះ ជាកឋិនទានរបស់ (…1) មានបសាទស្សទ្ធាជ្រះថ្លាជឿជាក់ក្នុងបវរពុទ្ធសាសនា បានបរិច្ចាគធនធានចាត់ចែងធ្វើជាអង្គកឋិនទាននេះ ដង្ហែចូលមកវេរប្រគេនចំពោះព្រះសង្ឃ ដែលគង់ចាំព្រះវស្សាគ្រប់កំណត់ត្រៃមាសក្នុងអារាមវត្ត (…2) នេះ ជាសំពត់ដ៏ស្អាតបរិសុទ្ធផុតចាកមន្ទិល ហាក់ដូចជាសំពត់ទិព្វកោសេយ្យព័ស្ត្រ អណ្ដែតត្រសែតធ្លាក់ចុះមកអំពីអាកាស មកប្រតិស្ឋានក្នុងកណ្ដាលជំនុំសង្ឃនេះ នឹងបានស្មោះចំពោះភិក្ខុអង្គណាមួយនោះក៏ទេ ។ ហេតុនេះ បើភិក្ខុអង្គណាមានត្រៃចីវរទុព្វលភាព ដាច់ដាច ហើយឆ្លៀវឆ្លាសវាងវៃក្នុងកឋិនត្ថារកិច្ចគឺចេះបុព្វករណៈ ៧ មាតិកា ៨ បលិពោធ ២ នឹងអានិសង្ស ៥ ប្រការជាដើម ដោយសព្វគ្រប់ ក៏សូមឆ្លើយមក កុំបីអិមអៀនឡើយ ជំនុំសង្ឃនឹងបង្វែប្រគេនឲ្យភិក្ខុអង្គនោះក្រាលគ្រងក្នុងកាល ឥឡូវនេះហោង ។
ភិក្ខុខ្ចីក្រើនតបទៅវិញថាៈ
ឥទានេវ ខោ ភន្តេ អតិសុន្ទរំ បកាសិតំ
បពិត្រព្រះករុណាដ៏ចំរើន ! ពាក្យដែលព្រះករុណាម្ចាស់បានប្រកាសមកអម្បាញ់មិញនេះ ពិរោះណាស់ហើយ, រីភិក្ខុសង្ឃ ដែលគង់ចាំវស្សាក្នុងអារាមនេះ សឹងមានត្រៃចីវរល្មមប្រើប្រាស់គ្រប់គ្រាន់ហើយ មិនទាន់ទុព្វលភាពទេ តែបើតាមយោបល់របស់ខ្ញុំព្រះករុណាយល់ឃើញថាៈ គួរព្រះសង្ឃបង្វែប្រគេនដល់ព្រះតេជព្រះគុណ (…) ព្រោះលោកប្រកបដោយអង្គសម្បត្តិច្រើនប្រការ គឺៈ
១- លោកជាព្រះថេរៈដឹងរាត្រីច្រើន, បួសហើយអស់កាលយូរជាអធិការនៃសង្ឃ, ជាវិចារកៈរបស់សង្ឃ ។
២- លោកជាអ្នកទ្រទ្រង់នូវធម្មវិន័យ ។
៣- លោកជាអ្នកឆ្លៀវឆ្លាសក្នុងកឋិនត្ថារកិច្ចជាដើម ហើយមានសមត្ថភាពគួរនឹងក្រាលកឋិនបាន, បពិត្រព្រះសង្ឃគ្រប់ព្រះអង្គ ! បើព្រះសង្ឃយល់ពញរមតាមយោបល់របស់ខ្ញុំព្រះករុណា ដែលបានប្រកាសមកហើយនេះ សូមមេត្តាបន្លឺនូវសទ្ទសញ្ញាថា “សាធុ” គ្រប់ ៗ អង្គទៅហោង ។
កាលបើក្រើនរួចហើយ ជំនុំសង្ឃត្រូវប្រគល់សំពត់កឋិនឲ្យទៅភិក្ខុអ្នកក្រាល ដោយញ្ញត្តិទុតិយកម្មវាចា តាមពុទ្ធានុញ្ញាតក្នុងគម្ពីរមហាវគ្គថាៈ
សុណាតុ មេ ភន្តេ សង្ឃោ, ឥទំ សង្ឃស្ស កឋិនទុស្សំ ឧប្បន្នំ ។ យទិ សង្ឃស្ស បត្តកល្លំ, សង្ឃោ ឥមំ កឋិនទុស្សំ ឥត្ថន្នាមស្ស ភិក្ខុនោ ទទេយ្យ កឋិនំ អត្ថរិតុំ ។ ឯសា ញ្ញត្តិ ។
សុណាតុ មេ ភន្តេ សង្ឃោ, ឥទំ សង្ឃស្ស កឋិនទុស្សំ ឧប្បន្នំ ។ សង្ឃោ ឥមំ កឋិនទុស្សំ ឥត្ថន្នាមស្ស ភិក្ខុនោ ទេតិ កឋិនំ អត្ថរិតុំ ។ យស្សាយស្មតោ ខមតិ ឥមស្ស កឋិនទុស្សស្ស ឥត្ថន្នាមស្ស ភិក្ខុនោ ទានំ កឋិនំ អត្ថរិតុំ, សោ តុណ្ហស្ស យស្ស នក្ខមតិ សោ ភាសេយ្យ ។ ទិន្នំ ឥទំ សង្ឃេន កឋិនទុស្សំ ឥត្ថន្នាមស្ស ភិក្ខុនោ កឋិនំ អត្ថរិតុំ ។ ខមតិ សង្ឃស្ស តស្មា តុណ្ហី ឯវមេតំ ធារយាមិ ។
“បពិត្រព្រះគម្ដែងសង្ឃដ៏ចំរើន! សូមព្រះសង្ឃស្ដាប់ពាក្យខ្ញុំ, សំពត់កឋិននេះ កើតឡើងដល់សង្ឃហើយ ។ បើ (ការនេះ) មានកាលគួរដល់សង្ឃហើយ, សង្ឃគួរឲ្យសំពត់កឋិននេះ ទៅភិក្ខុ (ឈ្មោះនេះ) ដើម្បីក្រាលកឋិន ។ នេះជាពាក្យផ្តៀង ។ បពិត្រព្រះគម្ដែងសង្ឃដ៏ចំរើន ! សូមព្រះសង្ឃស្ដាប់ពាក្យខ្ញុំ, សំពត់កឋិននេះ កើតឡើងដល់សង្ឃហើយ ។ (ឥឡូវ) សង្ឃឲ្យសំពត់កឋិននេះ ទៅភិក្ខុ (ឈ្មោះនេះ) ដើម្បីក្រាលកឋិន គួរដល់លោកដ៏មានអាយុអង្គណា លោកដ៏មានអាយុអង្គនោះនៅស្ងៀម មិនគួរដល់លោកដ៏មានអាយុអង្គណា លោកដ៏មានអាយុអង្គនោះត្រូវនិយាយឡើង ។ សំពត់កឋិននេះ សង្ឃឲ្យទៅភិក្ខុ (ឈ្មោះនេះ) ហើយ ដើម្បីក្រាលកឋិន ។ (ការនេះ) គួរដល់សង្ឃហើយ ព្រោះហេតុនោះ បានជាសង្ឃស្ងៀម ខ្ញុំចាំទុកនូវការនេះដោយភាពដែលសង្ឃស្ងៀមយ៉ាងនេះ” ។
កាលបើសង្ឃសូត្រប្រគល់សំពត់កឋិន ដោយញ្ញត្តិទុតិយកម្មវាចាដូច្នេះហើយ, បើសំពត់កឋិននោះទាយកធ្វើបរិកម្មសម្រេចមកជាស្បង់ចីពរសង្ឃាដីរួច ហើយ ភិក្ខុត្រូវការក្រាលដោយស្បង់ឬចីពរឬសង្ឃាដី គប្បីបច្ចុទ្ធរ៍ដកស្បង់ចីពរសង្ឃាដីចាស់ចេញ ហើយធ្វើកប្បពិន្ទុ – អធិដ្ឋានស្បង់ចីពរសង្ឃាដីថ្មីឡើង ។
ឯពិធីដកដូច្នេះ
ដកសង្ឃាដីថាៈ ឥមំ សង្ឃាដឹ បច្ចុទ្ធរាមិ “អាត្មាអញដកនូវសង្ឃាដីនេះ” ។
ដកឧត្តរាសង្គ (ចីពរ) ថាៈ ឥមំ ឧត្តរាសង្គំ បច្ចុទ្ធរាមិ “អាត្មាអញដកនូវឧត្តរាសង្គៈ (ចីពរ) នេះ” ។
ដកអន្តរវាសកៈ (ស្បង់) ថាៈ ឥមំ អន្តរវាសកំ បច្ចុទ្ធរាមិ “អាត្មាអញដកនូវស្បង់នេះ” ។
ដកចីពរ – ស្បង់ – សង្ឃាដីរួចហើយ ត្រូវធ្វើកប្បពិន្ទុចីវរថ្មីដែលបំរុងក្រាលកឋិននោះ ត្រង់ជ្រុង ឬមុមចីវរដោយពណ៌ ៣ យ៉ាងពណ៌ណាមួយដែលមានសំដែងក្នុងសិក្ខាបទស្រាប់ ។
ឯពិធីពិន្ទុកប្បដូច្នេះ
ឥមំ ពិន្ទុកប្បំ ករោមិ “អាត្មាអញធ្វើនូវពិន្ទុកប្បនេះ” ។ តពីនេះត្រូវអធិដ្ឋានចីវរថ្មីឡើង, ពិធីអធិដ្ឋាននេះដូច្នេះ
អធិដ្ឋានសង្ឃាដីថាៈ ឥមំ សង្ឃាដឹ អធិដ្ឋាមិ ។ ទុតិយម្បិ, តតយម្បិ “អាត្មាអញអធិដ្ឋាននូវសង្ឃាដីនេះ ។ អស់វារៈពីរដងផង, អស់វារៈបីដងផង” ។
អធិដ្ឋានឧត្តរាសង្គៈថាៈ ឥមំ ឧត្តរាសង្គំ អធិដ្ឋាមិ ។ ទុតិយម្បិ, តតយម្បិ “អាត្មាអញអធិដ្ឋាននូវឧត្តរាសង្គៈនេះ” … ។
អធិដ្ឋានអន្តរវាសកៈថាៈ ឥមំ អន្តរវាសកំ អធិដ្ឋាមិ ។ ទុតិយម្បិ, តតយម្បិ “អាត្មាអញអធិដ្ឋាននូវអន្តរវាសកនេះ” … ។
កាលបើធ្វើអធិដ្ឋានរួចហើយ ត្រូវក្រាលកឋិនដោយចីវរណាមួយតាមត្រូវការ ហើយគប្បីបញ្ចេញវាចាឲ្យជំនុំសង្ឃបានឮច្បាស់ ។
បើចង់ក្រាលដោយសង្ឃាដីថាៈ ឥមាយ សង្ឃាដិយា កឋិនំ អត្ថរាមិ “ខ្ញុំក្រាលកឋិនដោយសង្ឃាដីនេះ” ។
បើចង់ក្រាលដោយចីពរថាៈ ឥមាយ ឧត្តរាសង្គេន កឋិនំ អត្ថរាមិ “ខ្ញុំក្រាលកឋិនដោយឧត្តរាសង្គៈ (ចីពរ) នេះ” ។
បើចង់ក្រាលដោយអន្តរវាសកៈថាៈ ឥមាយ អន្តរវាសកេន កឋិនំ អត្ថរាមិ “ខ្ញុំក្រាលកឋិនដោយអន្តរវាសកៈ (ស្បង់) នេះ” ។
កាលបើភិក្ខុបានក្រាលកឋិនតាមបែបនេះរួចហើយ ត្រូវចូលទៅជិតសង្ឃឬគណៈឬបុគ្គល គ្រងចីពរស្មាម្ខាងអង្គុយច្រហោង ប្រណម្យអញ្ជលីឡើង ពោលប្រាប់ឲ្យលោកទាំងនោះ អនុមោទនាថាៈ អត្ថតំ អាវុសោ សង្ឃស្ស កឋិនំ, ធម្មិកោ កឋិនត្ថារោ, អនុមោទថ “ម្នាលលោកដ៏មានអាយុ ! កឋិនរបស់សង្ឃខ្ញុំក្រាលរួចហើយ, ការក្រាលកឋិន (នុ៎ះ) ប្រកបដោយធម៌, សូមលោកទាំងឡាយអនុមោទនាចុះ” ។
ចំណែកខាងភិក្ខុអ្នកអនុមោទនាវិញ ត្រូវគ្រងចីពរស្មាម្ខាង អង្គុយច្រហោងប្រណម្យអញ្ជលីឡើងពោលអនុមោទនាថាៈ អត្ថតំ ភន្តេ សង្ឃស្ស កឋិនំ, ធម្មិកោ កឋិនត្ថារោ, អនុមោទាម “បពិត្រលោកម្ចាស់ដ៏ចំរើន កឋិនរបស់សង្ឃ លោកក្រាលរួចហើយ, ការក្រាលកឋិន (នុ៎ះ) ប្រកបដោយធម៌ យើងសូមអនុមោទនា” ។ ឬនឹងអនុមោទនាមួយបែបទៀតក៏បានៈ អត្ថតំ ភន្តេ សង្ឃស្ស កឋិនំ, ធម្មិកោ កឋិនត្ថារោ, អនុមោទាម “បពិត្រព្រះករុណាដ៏ចំរើន ! កឋិនរបស់សង្ឃ ដែលសង្ឃបានឲ្យហើយដល់លោក ៗ បានក្រាលហើយ, , កឋិនដែលលោកបានក្រាលហើយនេះ ជាធម៌សមគួរតាមពុទ្ធានុញ្ញាត, ខ្ញុំព្រះករុណាទាំងឡាយ សូមអនុមោទនា គឺថាត្រេកអរតាមផ្លូវកឋិន” ។
រៀបរៀង និងកែសម្រួលដោយ
ព្រះមហាឧត្ដមវិជ្ជា កែ – អឿន (វីរិយប្បញ្ញោ)
វត្តព្រះព្រហ្មរតន៍ ខែត្រសៀមរាប រៀបរៀង
ព្រះទេពសត្ថា សូរ – ហាយ ពិនិត្យកែសម្រួល
កឋិនទាន ជាផ្នែកមួយរបស់ចីវរទាន ប៉ុន្តែទាននេះមានលក្ខណៈពិសេសប្លែកពីចីវរទានធម្មតា ព្រោះអ្នកធ្វើនិងអ្នកទទួល មានផលានិសង្សច្រើនជាងទានទាំងពួង គឺអ្នកធ្វើក៏បានអានិសង្ស អ្នកទទួលក៏បានអានិសង្ស ដែលមានចែងក្នុងព្រះវិន័យ ។ កឋិនជាពិធីជូនរង្វាន់ ឬផ្ដល់សិទ្ធិពិសេស លើកទឹកចិត្តចំពោះភិក្ខុសង្ឃ ដែលបានខិតខំយកចិត្តទុកដាក់រៀនសូត្រ ប្រតិបត្តិធម៌វិន័យ ទ្រាំទ្រការលំបាកផ្សេងៗ អស់ថេរវេលាបីខែក្នុងរដូវវស្សា ។ ភិក្ខុសង្ឃដែលបានសម្រេច ទិសដៅគ្រប់ផែនការ នៃការចាំវស្សា អាចមានសិទ្ធិក្រាលកឋិន និងអនុមោទនាកឋិនបាន ។ កាលបើបានទទួលកឋិនហើយ និងបានអានិសង្ស គឺសិទ្ធិ ឬផលប្រយោជន៍ ៥ យ៉ាងអស់រយៈកាល ៥ ខែ គឺពីថ្ងៃទទួលកឋិន រហូតដល់ថ្ងៃ ១៥ កើត ខែផល្គុណ ។ ដោយឡែកកឋិនទាននេះ ពុំមែនជាចលនាសកម្មស្ថិតនៅតែក្នុងក្របខ័ណ្ឌ និងបម្រើតែផលប្រយោជន៍ខាងផ្នែកពុទ្ធសាសនាប៉ុណ្ណោះទេ តាមពិត កឋិនទានបានក្លាយជាចលនាសកម្មរបស់សង្គមទាំងមូល ចូលជ្រៅក្នុងកិច្ចកសាង និងអភិវឌ្ឍន៍ តាំងពីបុរាណកាល រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្នកាលនេះ ។ ដោយឡែកកឋិនវត្តស្វាយពក មានពុទ្ធបរិស័ទទាំងក្នុងនិងក្រៅស្រុកបានដង្ហែមកវេរប្រគេនព្រះសង្ឃគង់ចាំវស្សាអស់ត្រៃមាស នៅថ្ងៃព្រហស្បតិ៍-សុក្រ ២-៣ កើត ខែកត្តិក ឆ្នាំម្សាញ់សប្តស័ក ពុទ្ធសករាជ ២៥៦៩ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី ២៣-២៤ ខែតុលា គ្រិស្តសករាជ ២០២៥ មាននាមដូចខាងក្រោម៖
ម្ចាស់កឋិនទី ១ លោកឧបាសក គឹម ថោន យាយឧបាសិកា កៀង ធី យ៉ឿង ព្រមទាំងបុត្ត នៅភូមិស្វាយពក
ម្ចាស់កឋិនទី ២ លោកតាឧបាសក ថាច់ ផាន់ យាយឧបាសិកា ថាច់ ធី ស្រង ព្រមទាំងបុត្ត នៅភូមិស្វាយពក
ម្ចាស់កឋិនទី ៣ លោកតាឧបាសក ថាច់ ស៊ិន យាយឧបាសិកា ត្រឹង ធី កែន ព្រមទាំងបុត្ត នៅចំណុះព្រះអង្គបួនព្រះភក្ត្រ ខេត្តឃ្លាំង
ម្ចាស់កឋិនទី ៤ តាឧបាសកនាម និត ឧបាសិកានាម សឿ ព្រមទាំងបុត្ត នៅភូមិស្វាយពក
ខាងក្រោមជារូបភាពម្ចាស់កឋិនដង្ហែចូលកាន់វត្តស្វាយពក
 |
| ម្ចាស់កឋិនទី ១ លោកឧបាសក គឹម ថោន យាយឧបាសិកា កៀង ធី យ៉ឿង ព្រមទាំងបុត្ត |
 |
| ម្ចាស់កឋិនទី ២ លោកតាឧបាសក ថាច់ ផាន់ យាយឧបាសិកា ថាច់ ធី ស្រង ព្រមទាំងបុត្ត |
 |
| ម្ចាស់កឋិនទី ៣ លោកតាឧបាសក ថាច់ ស៊ិន យាយឧបាសិកា ត្រឹង ធី កែន ព្រមទាំងបុត្ត |
 |
| ម្ចាស់កឋិនទី ៤ តាឧបាសកនាម និត ឧបាសិកានាម សឿ ព្រមទាំងបុត្ត |
